Częste pytania
Kim jest psycholog, kim psychoterapeuta, a kim psychiatra?
Psychologiem jest osoba, która ukończyła wyższe studia magisterskie na kierunku psychologia. Psycholog po ukończeniu studiów posiada wiedzę z zakresu wykonywania diagnostyki psychologicznej, ogólnej oceny stanu psychicznego, poradnictwa psychologicznego i wsparcia w zakresie różnych trudności i zaburzeń psychicznych, prowadzenia interwencji kryzysowych, także dotyczących udzielania wskazówek odnośnie metod leczenia psychologicznego i psychoterapeutycznego. Psycholog nie może wypisywać recept na leki i nie zajmuje się farmakoterapią. Psycholog nie rozwijający swoich kompetencji na uznanych szkoleniach z zakresu psychoterapii, nie posiadający doświadczenia w pracy klinicznej, może nie posiadać wiedzy teoretycznej i praktycznej do prowadzenia regularnej psychoterapii.
Psychoterapeuta to osoba, która jest psychologiem lub lekarzem medycyny, lub posiada szerokie inne wykształcenie humanistyczne, szkoli się w zakresie uznanych metod prowadzenia psychoterapii trudności, zaburzeń i chorób psychicznych, pracuje w zawodzie, posiada doświadczenie w pracy klinicznej. Jeśli jest jednocześnie psychologiem lub przeszkoli się w tym zakresie, potrafi wykonywać diagnostykę psychologiczną z wykorzystaniem testów psychologicznych. Jest wiele szkół i metod prowadzenia psychoterapii. Psychoterapeuta posiada kompetencje do prowadzenia regularnej psychoterapii. Wybierając psychoterapeutę warto zorientować się, jaką metodą pracuje i czy jest ona uznawana za skuteczną. Ważne też, by osoba wykonująca psychoterapię cały czas podnosiła kwalifikacje poprzez uczestnictwo w szkoleniach z zakresu psychoterapii oraz w superwizjach dla psychoterapeutów. Psychoterapeuta również nie może prowadzić farmakoterapii.
Psychiatra to lekarz medycyny, który ukończył specjalizację z psychiatrii. W procesie leczenia trudności, zaburzeń czy chorób psychicznych może prowadzić farmakoterapię. Gdy jest to uzasadnione stanem zdrowia, może wypisywać recepty, druki L4 lub kierować na leczenie szpitalne i/lub badania kontrolne. Posiada wiedzę medyczną potrzebną do wyczerpującej oceny stanu psychicznego osoby zgłaszającej się po pomoc i edukacji pacjenta.